Տիգրան Համասյան. Կենսուրախ և անհատական մոտեցում հայկական և արտասահմանյան երգերին
Հոդվածի առանցքում
- Հայ բազմաժանր ստեղծագործող երաժիշտ-կոմպոզիտոր Տիգրան Համասյանը այս շրջանում իր կատարելության գագաթնակետ հանդիսացող դեբյուտը սկսեց ավանդական հայկական երգերի բնօրինակներով և նրանց վերամշակումներով` ցուցադրելով ստեղնաշարի, սինթեզատորի և վոկալում առաջատարի իր վարպետությունը:
- Համաշխարհային երաժշտության տեսանկյունից Համասյանի կենսունակ և համարձակ ջազային փոխակերպումներն ունեն իրենց ուրույն տեղը:
Ուշադրությանն արժանի
Երիտասարդ հայ բազմաժանր ստեղծագործող երաժիշտ-կոմպոզիտոր Տիգրան Համասյանը այս շրջանում իր կատարելության գագաթնակետ հանդիսացող դեբյուտը սկսեց ավանդական հայկական երգերի բնօրինակներով և նրանց վերամշակումներով` ցուցադրելով ստեղնաշարի, սինթեզատորի և վոկալում առաջատարի իր վարպետությունը բաս կիթառահար Սեմ Մինեի և հարվածային և էլեկտրոնային գործիքների վրա նվագող Արթուր Հնաթեքի հետ միասին:
Բեմում Համասյանը կարող է ցուցադրել իր հիանալի տեխնիկական հզորությունը և քնարական ինքնատիպության վարպետությանն անհրաժեշտ տարբեր միակցումները, սակայն սա երաժշտական մի աշխարհ է, որով ցույց է տրվում նրա բազմաժանր վարպետության արդարությունը և վիրտուոզի` նրա առանձնահատկությունները:
Ինչ վերաբերում է սիրային երգերին, ապա Մելան և Ռաֆիկին նվիրված ֆալցետային-ձայնի համար մշակված ազգային երգերը վերածնվում են ստակկատո-ֆալց գործիքի, որտեղ ակուստիկ դաշնամուրային գիծը և Հնաթեքի թմբկահարային ցատկերը հնչում են անխզելիորեն միասին, մինչդեռ Կարս 1-ը և Կարս 2-ը ավելի ընդարձակ են և հնչեղ` միաձուլվելով դաշնամուրային և հիփ-հոփային ելևէջներին:
Համաշխարհային երաժշտության տեսանկյունից Համասյանի կենսունակ և համարձակ ջազային փոխակերպումներն ունեն իրենց ուրույն տեղը:
Հոդվածի բնօրինակն՝ այստեղ