Եվրոպան մտադիր է ռուսերեն լեզվով հեռուստաալիք հիմնել հակազդելու Մոսկվայի քարոզչությանը

Հոդվածի առանցքում

• Արևմուտքն ու Ռուսաստանը վերադարձել են սառը պատերազմի ժամանակների թշնամությանը: ԵՄ և ՆԱՏՕ-ի պաշտոնյաները մեղադրել են Ռուսաստանին, որ պետական լրատվամիջոցներն օգտագործում է պատմական վիրավորանքները շահարկելու և Ուկրաինայում պատերազմի մասին ապատեղեկատվություն տարածել համար:
• ԵՄ-ում անկախ ԶԼՄ-ի փորձագետները պետք է թողարկեն ռուսալեզու հեռուստաալիքը, որը պետք է հասանելի լինի ռուսախոսներին միության ներսում և Ռուսաստանում: Նա ասում է, որ ծրագիրը նախապես ստացել է Լեհաստանի, Շվեդիայի, Դանիայի, Գերմանիայի, Նիդեռլանդների, Լիտվայի և Մեծ Բրիտանիայի աջակցությունը:
• Հունվարի 12-ին Ռուսաստանի արտաքին գործերի փոխնախարար Ալեքսեյ Մեշկովը մեղադրել է ԵՄ-ին դատարկ քարոզչության կողմնակիցը լինելու համար: «Մենք միշտ էլ խոսքի ազատությանը դրական մոտեցում ենք ցուցաբերել», - ասել է նա, «բայց հակաքարոզչական ալիք ստեղծելու ԵՄ ծրագրերը չեն համապատասխանում խոսքի ազատության հայեցակարգին»:
• BBC World Service-ի ղեկավարը The Guardian-ին տված հարցազրույցի ժամանակ բողոքել է, որ «ռուսներն իրենց նկատմամբ ֆինանսական առավելություն ունեն»: Այդ պատճառով է Բրայզան ասում, որ «լավատես չէ» ցանկացած նոր ալիքի հաջողության նկատմամբ:
• Նա պնդում է, որ ԵՄ-ն չպետք է հրաժարվի իր ագրեսիվ լրատվամիջոցներից և չպետք է բաց թողնի Ռուսաստանի ուժի և իշխանության մեջ տեղ գտած ցանկացած ճեղք լուսաբանելու հնարավորությունը:

Ուշադրությանն արժանի

• Ստալինը` Ուկրաինայի հա՞յր
• Փրկե՛ք նոր Ուկրաինան
• Եվրոպայի մղձավանջ. Մեծ ու փոքր ահաբեկչությունների սպառնալիքներ

Դիվանագետները զգում են, որ պարտվում են Ռուսաստանի դեմ տեղեկատվական պատերազմում:

Լատվիայի պետական պաշտոնյաները խոսքեր չեն խնայել ռուսական ԶԼՄ-ների մասին իրենց տեսակետներն արտահայտելու համար: Պետական հովանավորությամբ հեռուստաալիքները թափանցել են եվրոպական տները «Գեբելսի ոճի քարոզչությամբ», – ասում է Վիկտոր Մակարովը՝  Լատվիայի արտաքին գործերի նախարար Էդգարս Ռինկևիչիսի խորհրդականը:

Արևմուտքն ու Ռուսաստանը վերադարձել են սառը պատերազմի ժամանակների թշնամությանը այն բանից հետո, երբ Մոսկվան անցյալ տարի անեքսիայի ենթարկեց Ղրիմը: ԵՄ և ՆԱՏՕ-ի պաշտոնյաները մեղադրել են Ռուսաստանին, որ  պետական լրատվամիջոցներն օգտագործում է   պատմական վիրավորանքները շահարկելու և  Ուկրաինայում պատերազմի մասին ապատեղեկատվություն տարածել համար: Նրանք ասում են, որ դրա նպատակն է վարկաբեկել  ԵՄ-ն և պահել լարվածությունը ամբողջ Եվրոպայի  ռուսալեզու համայնքների շրջանում:

Այժմ Լատվիան առաջարկում է, որ ԵՄ-ը հակահարված տալ  իրենց ռուսալեզու հեռուստաընկերությանը: «Մենք չենք կարող այն արգելել», – Մակարովը վերջերս հայտնել է լրագրողներին  Լատվիայի մայրաքաղաքում, « բայց մենք ուզում ենք ստեղծել այլընտրանք, որը տեխնիկապես որակով կլինի»:Ռուսաստանի հիմնական խնդիրն է  իր խորամանկ լրատվական մեքենայով ստեղծել համեմատության արժանի արտադրանք:

Մինչ Կրեմլը,  չնայած  վերջին տնտեսական խնդիրներին, գումարներ է ծախսում իր պետական ալիքների համար և մշակում է հետևողական գաղափարական ծրագիր,  ԵՄ կառավարությունները չեն կարողանում հաղթահարել արտաքին քաղաքականության տարաձայնությունները և քիչ հավանական է, որ իրենց կրճատված  բյուջեներից գումար տրամադրեն մի հեռուստաընկերությանը, որը կոմերցիոն կենսունակություն չունի ,ասում է Մեթյու Բրայզան ԱՄՆ նախկին դիվանագետը, որն այժմ աշխատում է Էստոնիայի  պաշտպանության հետազոտությունների միջազգային կենտրոնում:

«Շատ դժվար կլինի  ստանալ կայուն բյուջե և  ջանքեր,  որոնք կապահովեն որակյալ ծրագրեր», – ասում է նա:

Մակարովն էլ նշում է, որ  ԵՄ-ում  անկախ ԶԼՄ-ի փորձագետները պետք է թողարկեն  ռուսալեզու հեռուստաալիքը, որը պետք է հասանելի լինի ռուսախոսներին միության ներսում և Ռուսաստանում: Նա ասում է, որ ծրագիրը նախապես ստացել է Լեհաստանի, Շվեդիայի, Դանիայի, Գերմանիայի, Նիդեռլանդների, Լիտվայի և Մեծ Բրիտանիայի աջակցությունը: Սակայն մերձբալթյան երկրներից Լատվիայում և Էստոնիայում, որտեղ ռուսախոսները կազմում են բնակչության մեկ քառորդը, դրա անհրաժեշտությունն ավելի մեծ է:

Ռուսական կայանները, ինչպիսին Первый канал, России1 и НТВ-Мир – են, հեռարձակում են կատակերգական շոուներ, սերիալներ և մարտաֆիլմեր, ինչպես նաև կեղծ վավերագրական կինոնկարներ ու ընթացիկ խնդիրների վերաբերյալ ծրագրեր, որոնք հեռուստադիտողին գրավում են  իրենց արտադրողական բարձր  արժեքներով:

«Հաջողությունը կամ ձախողումը միշտ կախված է նրանից, թե արդյոք  ներկայացնում եք այն թեման, որ մարդիկ ուզում են տեսնել: Ոչ ոք չի պատրաստվում միացնել այն հեռուստաընկերությունը, որը քարոզչական է», – ասել է Բրայզան:

Մակարովը պնդում է, որ իրենց նպատակը  չէ ԵՄ-ի ֆինանսավորմամբ հեշտ ճանապարհով  ստեղծել մի լրատվամիջոց, որը կլինի Բրյուսելի խոսափողը…«դա կլինի ամենահիմար քայլը»:

Դա հենց այն է, ինչ Մոսկվան է տեսնում: Հունվարի 12-ին Ռուսաստանի արտաքին գործերի փոխնախարար Ալեքսեյ Մեշկովը մեղադրել է ԵՄ-ին դատարկ քարոզչության կողմնակիցը լինելու համար: «Մենք միշտ էլ խոսքի ազատությանը դրական մոտեցում ենք ցուցաբերել», – ասել է նա, «բայց հակաքարոզչական ալիք ստեղծելու ԵՄ ծրագրերը չեն համապատասխանում խոսքի ազատության հայեցակարգին»:

Ռուսական ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչները շարունակաբար ժխտում են ապատեղեկատվության մեղադրանքները  և  արևմտյան լրատվամիջոցների ելույթները ներկայացնում են պարանոյիկ ու կողմնակալ: Սակայն բյուջեից վերջին հատկացումները ցույց են տալիս, որ  Կրեմլը շարունակում է հավատարիմ մնալ իր մեդիա ռազմավարությանը:

Ֆրանսիայում և Գերմանիայում ընդլայնվելու համար աճել է  օտարալեզու RT կայանի ֆինանսավորումը: Россия сегодня պետական լրատվական գործակալությունը նույնպես մեծացրել է իր բյուջեն և անցյալ տարի սկսել է  նոր անգլալեզու Սպուտնիկ լրատվական ծառայությունը:

BBC World Service-ի ղեկավարը   The Guardian-ին տված հարցազրույցի ժամանակ բողոքել է, որ «ռուսներն իրենց նկատմամբ ֆինանսական առավելություն ունեն»: Այդ պատճառով է Բրայզան ասում, որ «լավատես չէ»  ցանկացած նոր ալիքի հաջողության նկատմամբ:

Դիվանագետներն էլ թերահավատ են, որ ԵՄ հեռուստաալիքը կհեռարձակվի նախատեսված ժամկետի շրջանակում:  Բայց  ըմբռնումը, որ տեղեկատվական պատերազմը պետք է  առաջնային լինի, ավելի է խորանում:

Դանիայի, Էստոնիայի, Լիտվայի և Մեծ Բրիտանիայի արտգործնախարարներն այս ամիս նամակ են գրել ԵՄ-ի արտաքին քաղաքականության վարչության պետ Ֆեդերիկա Մոգերինիին՝ զգուշացնելով ռուսական քարոզչության վտանգների մասին: «Նրանց նպատակն է վարկաբեկել ԵՄ, թուլացնել աջակցությունը տարածաշրջանի  օրինական կառավարություններին, բարոյալքել տեղական բնակչությանը, ապակողմնորոշել արևմտյան քաղաքականություն մշակողներին և քայքայել  ազատ, անկախ, բազմակարծ ԶԼՄ-ների հայեցակարգը», -նշված է նամակում:

Հնարավոր հակամիջոցառումները նախատեսում են խթանել աջակցությունը հեռացված ռուսալեզու բլոգերներին և առկա անկախ ռուսալեզու ԶԼՄ-ներին:

Մեծ Բրիտանիայի Քենթի համալսարանի Պատերազմի, քարոզչության և հասարակության կենտրոնի տնօրեն Դեվիդ Ուելչը նշում է վերջին հաջողությունը, երբ փաստերի վրա հիմնված վերլուծությունն օգնեց  հերքել  ռուսական ԶԼՄ-ների ռեպորտաժը Ուկրաինայում  երեքամյա տղային խաչելու մասին, ինչպես նաև այն հայտարարությունները, որտեղ ուկրաինական ռեակտիվը խփել է մարդատար MH17 ինքնաթիռը:

Նա պնդում է, որ ԵՄ-ն չպետք է հրաժարվի  իր ագրեսիվ լրատվամիջոցներից և  չպետք է բաց թողնի  Ռուսաստանի  ուժի և իշխանության մեջ տեղ գտած ցանկացած ճեղք լուսաբանելու հնարավորությունը: «Երկրի ներսում բռնի միջոցները՝  սահմանված պատժամիջոցների ու նավթի գների հետ ավելի հստակ են ընդգծում  ռուսական ուղերձը և անխուսափելիորեն հանգեցնում են Ռուսաստանում ավելի բաց հարցադրումներին», – պատմում է նա ВРЕМЯ-ին: «Այս դժգոհությունը պետք է լինի Արևմուտքի քարոզչության կենտրոնում»:

Ճշմարտությունն այն է, ըստ վերլուծաբանների, որ ԵՄ ունի լավագույն զենքը: Հիմա պարզապես պետք է գտնել   ռուսալեզու եթերում  Մոսկվայի հսկողությանը հակազդելու ձևը:

Հոդվածի բնօրինակն՝ այստեղ