Գերմանիայի պատմական պատասխանատվությունը

Հոդվածի առանցքում

• Գերմանիային երկար ժամանակ էր անհրաժեշտ, որպեսզի վերջապես ընդունի, որ այն ներգաղթի ազգ է: Շատերը դեռևս հրաժարվում են ճանաչել, որ դա մշակութային հարստություն է, եթե ամբողջ աշխարհում մարդիկ ցանկանում են ապրել և աշխատել Գերմանիայում: Ժողովրդագրական զարգացումները հաշվի առնելով `Եվրոպայի խոշորագույն տնտեսական տերության քաղաքացիները չեն կարողանալու պահպանել իրենց կենսամակարդակը առանց այլ երկրների մարդկանց աշխատանքի և հմտությունների:

Ուշադրությանն արժանի

• Հայոց ցեղասպանության մասին բանաձևը բորբոքում է Անկարա- Բեռլին կրքերը
• Բրիտանիան ձգտում է համախմբել եվրոպացիներին Հորմուզի նեղուցում Իրանի սպառնալիքների դեմ
• Վրաստանի նախագահի այցը Բրյուսել անարդյունք է անցել

Գերմանիայում ապրող յուրաքանչյուր անձ պատասխանատու է նացիստական ռեժիմի սարսափների համար առանց բացառության, ասում է DW- ի գլխավոր խմբագիր Ինես Փոհլը: Ըստ նրա՝ դա ոչ մի կապ չունի անհատական մեղքի հետ:

Գերմանիային երկար ժամանակ էր անհրաժեշտ, որպեսզի վերջապես ընդունի, որ այն ներգաղթի ազգ է: Շատերը դեռևս հրաժարվում են ճանաչել, որ դա մշակութային հարստություն է, եթե ամբողջ աշխարհում մարդիկ ցանկանում են ապրել և աշխատել Գերմանիայում: Ժողովրդագրական զարգացումները հաշվի առնելով `Եվրոպայի խոշորագույն տնտեսական տերության քաղաքացիները չեն կարողանալու պահպանել իրենց կենսամակարդակը առանց այլ երկրների մարդկանց աշխատանքի և հմտությունների:

Հստակ պարտավորություն

Այսօր, Օսվենցիում համակենտրոնացման ճամբարի ազատագրումից 74 տարի անց, լավ հնարավորություն է մտածելու այն մասին, թե ինչ է նշանակում ներգաղթել Գերմանիա, ապրել այստեղ կամ նույնիսկ ձգտել ունենալ գերմանական քաղաքացիություն:

Լավ ժամանակ է հասկանալու, թե ինչու ներգաղթի երկիր լինելու պարտավորությունը ներառում է շատ հստակ և անփոփոխ կանոններ: Անհրաժշետ է, որ մենք ինքներս հասկանանք մեզ որպես գերմանացիներ, որոնք երբեք չպետք է լինեն քննարկման մեջ, որտեղ չկա փոխզիջում:

Գերմանիան պատասխանատու է առնվազն 6 միլիոն հրեաների սպանդիւ համար: Այն պատասխանատու է եվրոպական մայրցամաքի և նրա սահմաններից դուրս ապրող միլիոնավոր մարդկանց մահվան և տառապանքների համար: Գերմանիայի պատմության այս հատվածը երբեք չի ավարտվի, երբեք չպետք է մոռացվի և պետք է այսօրվա պես հարգենք հիշատակի օրերը:

Սակայն հետ նայելով՝ չպետք է կառչել անցյալի սարսափներից: Փոխարենը մենք պետք է անհամբեր սպասենք և հարցնենք, թե ինչ պետք է անել այսօր՝ այս պատասխանատվության ներքո արդարությանը հասնելու համար:

Վերջին վերապրածները, ինչպես նաև վերջին մեղավորները, հեռանում են կյանքից, ուստի մենք պետք է գտնենք այս պատասխանատվությունը երիտասարդներին՝ ապագա ընտրողներին, ապագայի քաղաքական գործիչներին մատչելի կերպով փոխանցելու ուղիներ:

Որքան արագ նացիստական պատմությունը անցնում է անցյալ, այնքան ավելի դժվար է պահպանել դրա նշանակությունը ողջ աշխարհում: Դա այդպես է:

Կուսակցական դիրքորոշումների ներքո

Ուստի կարևոր է և տեղին տեղեկատվության տրամադրումը դպրոցներում, դպրոցական ուղևորությունների կազմակերպումը դեպի համակենտրոնացման կամ ոչնչացման ճամբարներից մեկը, ինչպես նաև այցելությունը Վերդունի մարտադաշտերը: Կարևոր է և լավ է, որ ժողովրդավարական, քաղաքական ուժերը հետևողականորեն համախմբված են՝ հրեաներին և հակասեմիտիզմին ուղղված ատելության դեմ:

Այնուամենայնիվ, նույնքան կարևոր է, որպեսզի հստակեցնեք այն մարդկանց համար, ում նախնիները այստեղ չեն ապրել Գերմանիայի պատմության ամենամութ ժամանակահատվածում կամ ովքեր նոր են ներգաղթել, որ այսօր Գերմանիայում ապրող բոլոր մարդիկ պետք է պատրաստ լինեն պատասխանատվություն վերցնել: Այն ոչ մի կապ չունի անձնական մեղքի հետ, բայց կապված է Գերմանիայի ազգային ինքնության հետ: Այս պարզաբանումն էլ պատկանում է այսօրվա հիշատակի օրերին:

Հոդվածի բնօրինակն՝ այստեղ